هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زیبایی و لطافت خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که مردم به دلیل چهره‌اش او را دوست دارند. او از زیبایی خود در مقایسه با ماه و خورشید سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که به دلیل طراوت و زیبایی‌اش، هر صبح شور و شوقی در او ایجاد می‌شود. همچنین، او از تحسین دیگران نسبت به شعر و گفتارش یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و جذاب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

غزل

من نمی‌دانم چه نیکو دلبرم
کز لطیفی در زر و در زیورم

نیستم عاشق چرا هر صبحدم
پیرهن را تا بدامن میدرم

دوست می‌دارند مردم روی من
دل از ایشان من بدین رو میبرم

کس چه می‌ماند بمن از شاهدان
بر سر خوبان از این روشنترم

آنچه درخوبیست دارم ای عزیز
در لطافت غیرت ماه و خورم

چونکه بر رویم سحرگه میفتد
از طراوت لاجرم زیباترم

دست بر دستم برند از گلستان
زانکه خندان روی و نازک پیکرم

چون صبا بشنید آن گفتار او
کرد تحسین بر چنان اشعار او
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بردن صبا نامۀ بلبل پیش گل وعاشق شدن او
گوهر بعدی:بردن صبا نامۀ گل به پیش بلبل و نیاز بلبل بحضرت گل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.