هوش مصنوعی: این شعر از درد عشق و فراق می‌گوید، جایی که شاعر از روزگار سخت و ناپایداری عشق گل شکایت دارد. بلبل به دنبال گل می‌رود، اما با صحنه‌ای دردناک مواجه می‌شود که نشان‌دهنده نابودی و رنج است. شعر با ناله‌های بلبل و احساس غم عمیق پایان می‌یابد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و غمگین است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و احساسات عمیق، آن را به متنی مناسب برای نوجوانان و بزرگسالان تبدیل می‌کند.

غزل

سالها بودم ز عشق گل بدرد
با دو چشم پر زخون و روی زرد

خوش وصالی بُد رخ این باغبان
تا چه آمد بر سرش از گرم و سرد

برد محبوب مرا از گلستان
با دو چشم پر ز خون و روی زرد

بعد از این خاک سر کویش بیار
بار او بر چشم ما کن همچو گرد

چون نکردم شکر ایام وصال
پیش آمد باز این دوران بدرد

ای دل غمدیده با دوران بساز
یا برو طومار دعوی در نورد

ناله کردن تا چه بگشاید مرا
این زمان از باغبان باید مرا

رفت بلبل از پی گل تا بشهر
تا چه می‌آید بروی گل ز دهر

دید سوراخی درو گل ریخته
آتشی در زیر آن انگیخته

آبروی گل از آنجا می‌چکید
این غزل می‌گفت بلبل می‌شنید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:آمدن باغبان در بوستان و چیدن گلها و نومید شدن بلبل
گوهر بعدی:غزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.