هوش مصنوعی: این متن یک نیایش عرفانی است که در آن شاعر از خداوند طلب عبادت، بصیرت، رهایی از وسوسه‌های شیطانی، و رسیدن به مقامات معنوی مانند شهود و معرفت می‌کند. او از خدا می‌خواهد که وجودش را با عشق و بندگی پر کند و هرگز از این نعمت‌ها محروم نشود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مضامین آن نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات عرفانی دارد.

غزل شمارهٔ ۳۸

یا رب بریز شهد عبادت بکام ما
ما را زما مگیر بوقت قیام ما

تکبیر چون کنیم مجال سوی مده
در دیدهٔ بصیرت والا مقام ما

ابلیس را به بسمله بسمل کن و بریز
ز امّ الکتاب جام طهوری بکام ما

وقت رکوع مستی ما را زیاده کن
در سجده ساز ذروهٔ اعلی مقام ما

وقت قنوت ذرهٔ از ما بما ممان
خود گوی و خود شنو زلب ما پیام ما

در لجّهٔ شهود شهادت غریق کن
از ما بگیر مائی ما سلام ما

هستی زهر تمام ، خدایا تمامتر کن
شایداگر تمام کنی ناتمام ما

فیض است و ذوق و بندگی و عشق و معرفت
خالی مباد یکدم از این شهد کام ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.