بیا با تو مرا کاراست امروز
مرا سودایِ گُلْزاراست امروز

بیا دِلْدارِ من دِلْداری‌یی کُن
که روزِ لُطف و ایثاراست امروز

دلِ من جامه‌ها را می‌دَرانَد
که روز وَصلِ دِلْداراست امروز

بِخَندانْ جانِ ما را از جَمالی
که بر گُلْبَرگ و گُلْناراست امروز

چرا جان‌ها بَر آن لبْ مَست گشتند؟
که آن جا نُقْلِ بسیاراست امروز

نَوایِ طوطیان آفاقْ پُر شُد
که شِکَّرها به خَروارست امروز