هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق (که می‌تواند معشوق زمینی یا الهی باشد) درخواست رحمت و بخشش می‌کند. او از دوگانگی‌های وجودی مانند طاعت و عصیان، کفر و ایمان، سود و خسران سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که بر جانش رحم کند. شاعر همچنین به مفاهیمی مانند وطن، حیرت، قربانی و فرمان اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و عبارات نیاز به دانش ادبی و عرفانی دارند که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

غزل شمارهٔ ۷۶۸

ایجان و ای جانان من رحمی بکن بر جان من
ای مرهم درمان من رحمی بکن بر جان من

هم مرهم و درمان من هم درد بی درمان من
هم این من هم آن من رحمی بکن بر جان من

جان و جهان جان من آرام جان جان من
فاش و نهان جان من رحمی بکن بر جان من

ای طاعت و عصیان من ای کفر و ای ایمان من
ای سود و ای خسران من رحمی بکن بر جان من

سامان خان و مان من بر همزن سامان من
آبادی ویران من رحمی بکن بر جان من

ای جنت و ریحان من ای دوزخ و نیران من
ایمالک و رضوان من رحمی بکن بر جان من

کردی وطن در جان من بگرفتی از من جان من
کردی مرا حیران من رحمی بکن بر جان من

گفتی که باشی زان من گیری بهایش جان من
ای گوهر ارزان من رحمی بکن بر جان من

گفتی که فیض است آن من گر او شود قربان من
او نیست در فرمان من رحمی بکن بر جان من
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.