۲۸۴ بار خوانده شده

قطعه شمارهٔ ۴۵

ای وجودت سبب راحت و آسایش خلق
به وجودت ابدا زحمت و رنجی مرساد

از ره راستی اندر چمن دین سروی
خاطرت باد چو سرو از همه بندی آزاد

گر چه از هستی ما عارضه‌ات گرد انگیخت
نور چشم هنری هیچ غبارت مرصاد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.