هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز و مدحی است که به تمجید از قدرت، عدالت و بخشندگی یک پادشاه یا حاکم می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر پرطمطراق و استعاره‌های غنی، توانایی‌های نظامی، حکومتی و اخلاقی حاکم را توصیف می‌کند و از تأثیر لطف و عدالت او بر جهان سخن می‌گوید. همچنین، در بخشی از شعر به ناله‌های حسادت‌آمیز دشمنان و درخواست شاعر برای رسیدگی به امورش اشاره شده است.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان پیچیده و استعاره‌های ادبی که ممکن است برای خوانندگان جوان قابل درک نباشد، مناسب گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، برخی مفاهیم مانند قدرت، عدالت و حسادت نیاز به درک نسبتاً بالایی از دنیای اجتماعی و سیاسی دارند.

قطعه شمارهٔ ۸۲

ای خسروی که دست و دل کامگار تو
کار جهان به تیغ جهانگیر می‌کنند

شیران رایت تو هژبران رزم را
در مرغزار معرکه به نخجیر می‌کنند

آیات فتح را به زبان و سنان و تیغ
پیوسته اولیای تو تفسیر می‌کنند

اقبال تا به دامن جاه تو چنگ زد
حساد ناله زارتر از زیر می‌کنند

آب از هوای لطف تو دیوانه می‌شود
زان دست و پای آب به زنجیر می‌کنند

مقصود مقریان قماری دعای توست
زان ناله‌ها که در شب و شبگیر می‌کنند

خورشید طلعتا و زرای تو وجه من
اکنون سر ماه رفت که تدبیر می‌کنند

در کار بنده خرد و بزرگ آنچه راستی است
تاخیرها نموده و تقصیر می‌کنند

انعام شاه و حکم امیرست و من غریم
وجهی است دادنی به چه تاخیر می‌کنند؟

اکنون به لطف خویش ازیشان سوال کن
تا خود درین قضیه چه تقریر می‌کنند

بازار تیغ و کلک تو همواره تیز باد
تا کار ملک راستی از تیر می‌کنند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.