هوش مصنوعی:
این متن به موضوعاتی مانند رهایی از غم، تلاش و پشتکار، و تفکر عمیق درباره زندگی می‌پردازد. در آن از مثال‌هایی مانند مورچه و سلیمان، دریا و کشتی استفاده شده است تا مفاهیمی مانند تلاش بی‌وقفه، رهایی از وابستگی‌ها، و تفکر فراتر از ظواهر را بیان کند. همچنین، به نقش انسان در مسیر زندگی و رهایی از دغدغه‌های مادی اشاره می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۲۹۷
مَدارَم یک زمان از کارْ فارغ
که گردد آدمی غَم خوارْ فارغ
چو فارغ شُد غَم او را سُخره گیرد
مَبادا هیچ کَس ای یارْ فارغ
قَلَنْدَر گر چه فارغ می‌نِمایَد
وَلیکن نیست در اَسْرارْ فارغ
زِ اَوَّل می‌کَشَد او خارِ بسیار
همه گُل گشت و گشت از خار فارغ
چو موری دانه‌ها اَنْبار می‌کرد
سُلَیمان شُد شُد از اَنْبارْ فارغ
چو دریایی‌‌ست او پُرکار و بی‌کار
ازو گیرند و او زِایثارْ فارغ
قَلَنْدَر هست در کَشتی نِشَسته
رَوان در راه و از رَفتارْ فارغ
دَرین حیرت بَسی بینی دَرین راه
زِ کَشتیّ و زِ دریابارْ فارغ
به یادِ بَحر مَست از وَهْمِ کَشتی
نِشَسته اَحْمَقی بسیارْ فارغ
که گردد آدمی غَم خوارْ فارغ
چو فارغ شُد غَم او را سُخره گیرد
مَبادا هیچ کَس ای یارْ فارغ
قَلَنْدَر گر چه فارغ می‌نِمایَد
وَلیکن نیست در اَسْرارْ فارغ
زِ اَوَّل می‌کَشَد او خارِ بسیار
همه گُل گشت و گشت از خار فارغ
چو موری دانه‌ها اَنْبار می‌کرد
سُلَیمان شُد شُد از اَنْبارْ فارغ
چو دریایی‌‌ست او پُرکار و بی‌کار
ازو گیرند و او زِایثارْ فارغ
قَلَنْدَر هست در کَشتی نِشَسته
رَوان در راه و از رَفتارْ فارغ
دَرین حیرت بَسی بینی دَرین راه
زِ کَشتیّ و زِ دریابارْ فارغ
به یادِ بَحر مَست از وَهْمِ کَشتی
نِشَسته اَحْمَقی بسیارْ فارغ
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
