هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غربت و دوری از وطن و عزیزانش می‌نالد و احساس تنهایی و ناامیدی خود را بیان می‌کند. او از آینده‌ای نامعلوم هراس دارد و درد درونش را با ناله‌های زار بروز می‌دهد.
رده سنی:
15+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی مانند غربت، اندوه و ترس از آینده است که درک آن‌ها برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.
بخش ۱۰۶ - دوبیتی
مرا چو یاد زیار و دیار خویش آید
هزار ناله زار از درون ریش آید
نشسته در پس زانوی غربتم شب و روز
خدای داند ازین پس مرا چه پیش آید
هزار ناله زار از درون ریش آید
نشسته در پس زانوی غربتم شب و روز
خدای داند ازین پس مرا چه پیش آید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۰۵ - غزل
گوهر بعدی:بخش ۱۰۷ - تدبیر جمشید و خورشید برای عزیمت به چین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
