هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ خطرات تکبر و خودبینی و اهمیت فروتنی و شناخت خود سخن می‌گوید. با اشاره به داستان آدم و عزازیل (ابلیس)، تأکید می‌کند که تکبر باعث سقوط و لعنت می‌شود، در حالی که اعتراف به خطا و فروتنی موجب بخشش و عزت می‌گردد. همچنین، متن بر این نکته تأکید دارد که شناخت حقیقی خود و دوری از خودپرستی، راه رسیدن به کمال و سعادت در دنیا و آخرت است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، اشارات دینی و تمثیل‌های استفاده‌شده ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.

و ان علیک لعنتی الی یوم الدین‌

تا توانی به گرد کبر مگرد
با عزازیل بین که کبر چه کرد؟

آب طاعت برید از جویش
نیل لعنت کشید بر رویش

بود آدم که کرد یک عصیان
روز و شب «ربنا ظلمنا» خوان

چون بیفزود قدر و عزت او
داد «ثم اجتباه» خلعت او

هرکه خود را فکند بر در او
در دو عالم عزیز شد بر او

خویشتن را شناس ای نادان
تا مشرف شوی چو عقل و چوجان

اندرین ره که راه مردانست
هر که خو‌د فکند مر‌د آنست

آنکه او نیست‌گشت‌، هستش دان
آنکه خو‌د دید، بت پرستش دان

بی‌خبر زان جهان و مست یکیست
خویشتن بین و بت پرست‌یکیسب
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در صفت کبر و عجب
گوهر بعدی:فصل در مذمّت مرائی و ریائی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.