هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و پراحساس، با تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف معشوق و احساسات شاعرانه می‌پردازد. شاعر از گلبرگ‌های شکسته، مهتاب، غنچه، و بوسه‌ها برای بیان عشق و اشتیاق خود استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به نگاه خاموش و شکوه‌های ناگفته دارد که عمق احساسات را نشان می‌دهد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است.

شراب بوسه

شکسته جلوه گلبرگ از بر و دوشت
دمیده پرتو مهتاب از بناگوشت

مگر به دامن گل سر نهاده ای شب دوش؟
که آید از نفس غنچه بوی آغوشت

میان آنهمه ساغر که بوسه می افشاند
بر آتشین لب جان پرور قدح نوشت

شراب بوسه من رنگ و بوی دیگر داشت
مباد گرمی آن بوسه ها فراموشت

ترا چو نکهت گل تاب آرمیدن نیست
نسیم غیر ندانم چه گفت در گوشت؟

رهی اگر چه لب از گفتگو فروبستی
هزار شکوه سراید نگاه خاموشت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ماجرای نیمشب
گوهر بعدی:پردهٔ نیلی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.