هوش مصنوعی:
این متن یک شعر اخلاقی و پندآموز است که دربارهٔ دوری از افراد ناشایست، پرهیز از خوی زشت، و اهمیت داشتن رفتار نیکو سخن می‌گوید. شاعر هشدار می‌دهد که اگر مانند افراد بد رفتار کنیم، عواقب ناخوشایندی در انتظارمان خواهد بود.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم اخلاقی و انتقادی است که برای درک کامل آن، مخاطب باید از بلوغ فکری و تجربهٔ کافی برخوردار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
ابنای روزگار
یاری از ناکسان امید مدار
ای که با خوی زشت یار نه‌ای
سگدلان لقمه خوار یکدیگرند
خون خوری گر از آن شمار نه ا ی
همچو صبحت شود گریبان چاک
ای که چون شب سیاهکار نه‌ای
پایمال خسان شوی چون خاک
گر جهانسوز چون شرار نه‌ای
ره نیابی به گنج خانه بخت
جانگزا گر بسان مار نه‌ای
تا چو گل شیوه ات کم آزاری است
ایمن از رنج نیش خار نه‌ای
روزگارت به جان بود دشمن
ای که همرنگ روزگار نه‌ای
ای که با خوی زشت یار نه‌ای
سگدلان لقمه خوار یکدیگرند
خون خوری گر از آن شمار نه ا ی
همچو صبحت شود گریبان چاک
ای که چون شب سیاهکار نه‌ای
پایمال خسان شوی چون خاک
گر جهانسوز چون شرار نه‌ای
ره نیابی به گنج خانه بخت
جانگزا گر بسان مار نه‌ای
تا چو گل شیوه ات کم آزاری است
ایمن از رنج نیش خار نه‌ای
روزگارت به جان بود دشمن
ای که همرنگ روزگار نه‌ای
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شاخک شمعدانی
گوهر بعدی:موی سپید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
