هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از گفتگوی خود با یک گل افسرده می‌گوید که پروازشان مانند شراره است. او از دل سوختن خود بر محنت نقش‌آفرین سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که نقش قلم او ناپایدار است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'پرواز شرار' و 'نقش ناپایدار' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
مرا روزی گل افسرده ئی گفت
مرا روزی گل افسرده ئی گفت
نمود ما چو پرواز شرار است
دلم بر محنت نقش آفرین سوخت
که نقش کلک او ناپایدار است
نمود ما چو پرواز شرار است
دلم بر محنت نقش آفرین سوخت
که نقش کلک او ناپایدار است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مشو ای غنچهٔ نورسته دلگیر
گوهر بعدی:جهان ما که پایانی ندارد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
