هوش مصنوعی:
شاعر در این متن خود را سیاره‌ای وابسته به خورشید (معشوق) می‌داند که نور وجودش از نگاه معشوق سرچشمه می‌گیرد. او احساس دوری و ناتمامی می‌کند و خود را بخشی از قرآن (معشوق) می‌پندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناختی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «قرآن» و «سی پاره» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
تو خورشیدی و من سیارهٔ تو
تو خورشیدی و من سیارهٔ تو
سراپا نورم از نظارهٔ تو
ز آغوش تو دورم ناتمامم
تو قرآنی و من سی پارهٔ تو
سراپا نورم از نظارهٔ تو
ز آغوش تو دورم ناتمامم
تو قرآنی و من سی پارهٔ تو
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:نماید آنچه هست این وادی گل
گوهر بعدی:خیال او درون دیده خوشتر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
