هوش مصنوعی:
در این متن، یک ترسا بچه باده‌فروش در میکده از مشرب باده‌گساران قدیم سخن می‌گوید و توصیه می‌کند که با وجود مستی، هوش و ادب را از دست ندهید و به اندازه بنوشید. همچنین اشاره می‌کند که با وجود گرد بودن راه، ذوق طلب جوهر اوست و بندگی را با جبروت خدایی نفروشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف باده و مستی نیاز به درک و بلوغ فکری دارد.
بندگی
دوش در میکده ترسا بچه باده فروش
گفت از من سخنی دار چو آویزه بگوش
مشرب باده گساران کهن این بود است
که تو از میکده خیزی همه مستی همه هوش
من نگویم که فروبند لب از نکتهٔ شوق
ادب از دست مده باده به اندازه بنوش
گرد راهیم ولی ذوق طلب جوهر ماست
بندگی با همه جبروت خدائی مفروش
گفت از من سخنی دار چو آویزه بگوش
مشرب باده گساران کهن این بود است
که تو از میکده خیزی همه مستی همه هوش
من نگویم که فروبند لب از نکتهٔ شوق
ادب از دست مده باده به اندازه بنوش
گرد راهیم ولی ذوق طلب جوهر ماست
بندگی با همه جبروت خدائی مفروش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:عشق
گوهر بعدی:غلامی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
