هوش مصنوعی: شاعر در این متن از آرزوی دیدار سلطان و داشتن قلبی بی‌نیاز سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل، لاله، پروین، آفتاب و برق، احساسات خود را بیان می‌کند و به قدرت و فرمانروایی اشاره دارد. همچنین، شاعر از شناخت رسم و راه فرمانروایان و مقایسه‌هایی مانند خران بر بام و یوسف در چاه صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

ز سلطان کنم آرزوی نگاهی

ز سلطان کنم آرزوی نگاهی
مسلمانم از گل نسازم الهی

دل بی نیازی که در سینه دارم
گدارا دهد شیوهٔ پادشاهی

ز گردون فتد آنچه بر لالهٔ من
فرو ریزم او را به برگ گیاهی

چو پروین فرو ناید اندیشهٔ من
به دریوزهٔ پرتو مهر و ماهی

اگر آفتابی سوی من خرامد
به شوخی بگردانم او را ز راهی

به آن آب و تابی که فطرت ببخشد
درخشم چو برقی به ابر سیاهی

ره و رسم فرمانروایان شناسم
خران بر سر بام و یوسف بچاهی
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:خضر وقت از خلوت دشت حجاز آید برون
گوهر بعدی:با نشئه درویشی در ساز و دمادم زن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.