هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مفاهیمی مانند عشق، جوانمردی، فاصله گرفتن از تظاهر و ریا، و پذیرش درد و رنج عشق اشاره دارد. شاعر از نارسایی‌های جامعه و رفتارهای سطحی انتقاد می‌کند و بر اهمیت صداقت و ایثار در عشق تأکید می‌ورزد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و عاشقانه نیاز به بلوغ فکری دارد.

خودی را مردم آمیزی دلیل نارسائی ها

خودی را مردم آمیزی دلیل نارسایی ها
تو ای درد آشنا بیگانه شو از آشنایی ها

به درگاه سلاطین تا کجا این چهره‌سایی ها
بیاموز از خدای خویش ناز کبریایی ها

محبت از جوانمردی به جایی می‌رسد روزی
که افتد از نگاهش کار و بار دلربایی ها

چنان پیش حریم او کشیدم نغمه‌ی دردی
که دادم محرمان را لذت سوز جدایی ها

از آن بر خویش می‌بالم که چشم مشتری کور است
متاع عشق نافرسوده ماند از کم روایی ها

بیا بر لاله پا کوبیم و بی‌باکانه می نوشیم
که عاشق را بحل کردند خون پارسایی ها

برون آ از مسلمانان گریز اندر مسلمانی
مسلمانان روا دارند کافر ماجرایی ها
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم
گوهر بعدی:چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.