هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از دل‌تنگی و عشق نافرجام سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویری مانند مه و پروین، بلندای نگاه معشوق را توصیف می‌کند. سپس با اشاره به «ویرانه‌ای در دوزخ»، نشان می‌دهد که معشوق به تنهایی و خلوت علاقه دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد.
دل من در گشاد چون و چند است
دل من در گشاد چون و چند است
نگاهش از مه و پروین بلند است
بده ویرانه ئی در دوزخ او را
که این کافر بسی خلوت پسند است
نگاهش از مه و پروین بلند است
بده ویرانه ئی در دوزخ او را
که این کافر بسی خلوت پسند است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سخن ها رفت از بود و نبودم
گوهر بعدی:چه شور است این که در آب و گل افتاد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
