هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به انتظار و امیدواری برای بازگشت چیزی یا کسی اشاره می‌کند که احتمالاً هرگز بازنمی‌گردد. او از روزگار سخت خود می‌گوید و امیدوار است که فردی دانا و آگاه به رازها بیاید، اما در عین حال از عدم تحقق این آرزو اظهار ناامیدی می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و انتزاعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، حس ناامیدی و انتظار بیان شده در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

سرود رفته باز آید که ناید؟

سرود رفته باز آید که ناید؟
نسیمی از حجاز آید که ناید؟

سرآمد روزگار این فقیری
دگر دانای راز آید که ناید؟
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:نگاه تو عتاب آلود تا چند
گوهر بعدی:اگر می آید آن دانای رازی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.