هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که از باد و طبیعت چیزی نمی‌خواهد، بلکه فیض و نور را از آفتاب وجود تو دریافت می‌کند. نگاه او به مقامات بلند مانند ماه و ستاره پروین است و سخنش را بر اساس میل دیگران تنظیم نمی‌کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و ادبی این متن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
نم و رنگ از دم بادی نجویم
نم و رنگ از دم بادی نجویم
ز فیض آفتاب تو به رویم
نگاهم از مه و پروین بلند است
سخن را بر مزاج کس نگویم
ز فیض آفتاب تو به رویم
نگاهم از مه و پروین بلند است
سخن را بر مزاج کس نگویم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غریبی دردمندی نی نوازی
گوهر بعدی:در آن دریا که او را ساحلی نیست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
