هوش مصنوعی:
شاعر از گل لالهای سخن میگوید که از خاک برآمده و خونش جاری است. او از مخاطب میخواهد که این لاله را با مهربانی بپذیرد، زیرا تنها چیزی که دارد دلش است.
رده سنی:
14+
این متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده مانند 'لاله از مشت غبار' و 'خونش میتراود' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
دمید آن لاله از مشت غبارم
دمید آن لاله از مشت غبارم
که خونش می تراود از کنارم
قبولش کن ز راه دلنوازی
که من غیر از دلی ، چیزی ندارم
که خونش می تراود از کنارم
قبولش کن ز راه دلنوازی
که من غیر از دلی ، چیزی ندارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:درین بتخانه دل با کس نبستم
گوهر بعدی:حضور ملت بیضا تپیدم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.