هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس تنهایی و درونیات خود سخن می‌گوید، از شریک شدن در درد و رنج لاله (نماد عشق و رنج) و بیان رازهای زندگی می‌گوید. او با وجود تنهایی، نکته‌ای از شوق را با کسی در میان گذاشته و تنها سروده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مفاهیم تنهایی، عشق و جستجوی معنا ارتباط برقرار کنند.

شریک درد و سوز لاله بودم

شریک درد و سوز لاله بودم
ضمیر زندگی را وا نمودم

ندانم با که گفتم نکتهء شوق
که تنها بودم و تنها سرودم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بهرحالی که بودم خوش سرودم
گوهر بعدی:هنوز این خاک دارای شرر هست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.