هوش مصنوعی: شاعر خود را در ظاهر فقیر ولی در باطن امیر می‌داند و از جهانی سخن می‌گوید که از بذر «لااله» (یادآور توحید) روییده است. او مخاطب را به دیدن درون خود دعوت می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «تخم لااله» و «آغوش ضمیر» برای کودکان قابل فهم نیست.

تو سلطان حجازی من فقیرم

تو سلطان حجازی من فقیرم
ولی در کشور معنی امیرم

جهانی کو ز تخم «لااله» رست
بیا بنگر به آغوش ضمیرم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:تو هم آن می بگیر از ساغر دوست
گوهر بعدی:سراپا درد درمان ناپذیرم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.