هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از تاریکی و سکوت شب در کوه و دشت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که هیچ نشانه‌ای از زندگی (مرغ یا موج) وجود ندارد. سپس به عدم روشنایی قندیل راهبان اشاره کرده و در پایان تأکید می‌کند که تنها تابش خورشید می‌تواند تاریکی را از بین ببرد.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شب این کوه و دشت سینه تابی

شب این کوه و دشت سینه تابی
نه در وی مرغکی نی موجبی

نگردد روشن از قندیل رهبان
تو میدانی که بایدفتابی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:نگهدارنچه درب و گل تست
گوهر بعدی:نکو میخوان خط سیمای خود را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.