هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از تلاش و جستجوی خود برای رسیدن به آرامش و زیبایی می‌گوید. او خود را به موجی در دریا تشبیه می‌کند که در نهایت به طوفان می‌رسد و تصویری از این زیبایی را با خون خود ترسیم می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به 'خون' می‌تواند برای برخی سنین نامناسب باشد.
به بحر خویش چون موجی تپیدم
به بحر خویش چون موجی تپیدم
تپیدم تا به طوفانی رسیدم
دگر رنگی ازین خوشتر ندیدم
بخون خویش تصویرش کشیدم
تپیدم تا به طوفانی رسیدم
دگر رنگی ازین خوشتر ندیدم
بخون خویش تصویرش کشیدم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:خوشآن قومی پریشان روزگاری
گوهر بعدی:نگاهش پر کند خالی سبوها
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
