هوش مصنوعی: این متن بیانگر حالتی است که دل با شنیدن صحبت گل، لذت خواب را از دست می‌دهد و بیدار می‌شود، اما با محکوم شدن به تن، می‌میرد. این شعر از تشبیه‌ها و استعاره‌های زیبایی برای بیان احساسات عمیق استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک عمیق این شعر نیاز به تجربه و شناخت ادبیات عرفانی دارد.

دلی چون صحبت گل می پذیرد

دلی چون صحبت گل می پذیرد
همان دم لذت خوابش بگیرد

شود بیدار چون «من»فریند
چو «من» محکوم تن گردد بمیرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:خودی را از وجود حق وجودی
گوهر بعدی:وصال ما وصال اندر فراق است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.