هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساسات عمیق و رنج خود سخن می‌گوید، مانند قطره‌ای اشک که در دل طبیعت می‌تپد و سرانجام به چشم معشوق می‌رسد. او اشاره می‌کند که درخشش وجودش در مژگان معشوق قابل مشاهده است، در حالی که خود را همچون قطره‌ای کوچک بر برگ کاه می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

چو اشک اندر دل فطرت تپیدم

چو اشک اندر دل فطرت تپیدم
تپیدم تا به چشم او رسیدم

درخش من ز مژگانش توان دید
که من بر برگ کاهی کم چکیدم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ز جانم نغمهء «الله هو» ریخت
گوهر بعدی:مرا از منطقید بوی خامی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.