هوش مصنوعی: شاعر در این متن از فقر و نداری خود می‌گوید و بیان می‌کند که تنها دارایی‌اش نگاهی است و همه چیز در نظرش بی‌ارزش است. او ترجیح می‌دهد مانند زاغی در دخمه باشد تا اینکه بازیچه دست دیگران شود.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی موجود در متن برای درک و تجربه کافی نیاز به بلوغ فکری دارد و ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

فقیرم ساز و سامانم نگاهی است

فقیرم ساز و سامانم نگاهی است
به چشمم کوه یاران برگ کاهی است

ز من گیر این که زاغ دخمه بهتر
ازن بازی که دستموز شاهیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بگو از من به پرویزان این عصر
گوهر بعدی:در دل را بروی کس نبستم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.