هوش مصنوعی: شاعر در این متن از نداشتن جایگاه و امکانات در باغ زندگی شکایت می‌کند و اشاره می‌کند که تنها چیزی که نصیبش شده، نگاهی به گل‌های نرگس است. این نگاه باعث شده تا او را به عنوان کسی که باغ را می‌چیند یا می‌خواند، معرفی کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

درین گلشن ندارم ب و جاهی

درین گلشن ندارمب و جاهی
نصیبم نی قبائی نی کلاهی

مرا گلچین بدموز چمن خواند
که دادم چشم نرگس را نگاهی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در دل را بروی کس نبستم
گوهر بعدی:دو صد دانا درین محفل سخن گفت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.