هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از تعلق خاطر و وابستگی خود به زادگاهش سخن می‌گوید، اما با وجود بهره‌مند شدن از فیض آن، خود را بی‌گانه و ناآشنا با زمین می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و انتزاعی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

کهن پروردهء این خاکدانم

کهن پروردهء این خاکدانم
دلی از منزل خود دل گرانم

دمیدم گرچه از فیض نم او
زمین راسمان خود ندانم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:به این نابودمندی بودن آموز
گوهر بعدی:ندانی تا نباشی محرم مرد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.