هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به بیان مفاهیمی مانند عشق، زیبایی، گذر زمان، و حقیقت وجودی انسان می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعت مانند گل، خزان، شبنم، و شراب برای انتقال احساسات و اندیشه‌های عمیق استفاده کرده است. در نهایت، شعر به دنبال کشف حقیقت و رسیدن به آرامش درونی است.
رده سنی: 18+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر، نیاز به درک و تجربه‌ی بالاتری از زندگی دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۶۲۲

به‌گلزاری‌که حسنت بی‌نقابست
خزان در برگریز آفتابست

زشرم یک عرق‌گل‌کردن حسن
چو شبنم صد هزار آیینه آبست

جنون ساغرپرست نرگس‌کیست
گریبان چاکی‌ام موج شرابست

ز دود سینه‌ام دریاب کامشب
نفس بال و پر مرغ‌کبابست

که دارد جوهر عرض اقامت
فلک تا ماه نوپا در رکابست

توهم مردهٔ نام است ورنه
چویاقوت آتش وآبم سرابست

درین دنیا چه دیبا و چه مخمل
همین وضع ملایم فرش خوابست

به چشم خلق بی (‌لاحول‌) مگذر
نظرها یک قلم مد شهابست

طرب خواهی دل از مطلب بپرداز
کتان چون شسته‌گردد ماهتابست

برو ای سایه در خورشیدگم شو
سیاهی‌کردنت داغ حجابست

نظر واکرده‌ای محو ادب باش
سؤال جلوه حیرانی جوابست

به هر سو بگذری سیر نفس‌کن
همین سطر از پریشانی کتابست

نگه باید به چشم بسته خواباند
گر این خط نقطه گردد انتخابست

خیال اندیش دیداریم بیدل
شب ما دلنشین آفتابست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.