۲۷۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۰۵

مگو طاق و سرایی‌ کرده‌ام طرح
دل عبرت بنایی کرد‌ه‌ام طرح

ز نیرنگ تعلقها مپرسید
برای خود بلایی کرده‌ام طرح

ببینم تا چها می‌بایدم دید
چو هستی خودنمایی‌ کرده‌ام طرح

نگارستان رنگ انفعال است
اگر چون و چرایی کرده‌ام طرح

ز آثار بلندیهای طاقت
همین دست دعایی کرده‌ام طرح

شکست رنگ باید جمع‌کردن
که تصویر فنایی کرده‌ام طرح

چو صبحم نقشبند طاق اوهام
نفس‌واری هوایی کرده‌ام طرح

سراسر تازه گلزار خیالم
خیابان رسایی کرده‌ام طرح

هوای وعدهٔ دیدار گرم است
قیامت مدعایی کرده‌ام طرح

ندارم شکوه نذر خویش اما
نیاز افسون‌نوایی کرده‌ام طر‌ح

چرا چون آبله بر خود نبالم
سری در زیر پایی کرده‌ام طر‌ح

نه ‌گلزاری‌ست منظورم نه فردوس
برای خنده جایی کرده‌ام طرح

به این طارم مناز ای اوج اقبال
که من یک پشت پایی‌کرده‌ام‌.طرح

بیا بیدل‌ که درگلزار معنی
زمین دلگشایی کرده‌ام طرح
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۰۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.