هوش مصنوعی: شاعر از دردهای عشق و بیوفایی یار می‌نالد و رنج‌های ناشی از هجران و جفای معشوق را توصیف می‌کند. او از وعده‌های بی‌اساس و پیمان‌های شکسته گله دارد و با وجود درد فراوان، امیدوار به درمان است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی مانند درد هجران، بیوفایی و رنج عشق است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار اغلب نیاز به درک ادبی و عاطفی بالاتری دارند.

غزل شمارهٔ ۶۹

حیفم آید که گویدش کس جان
از کجا جان و از کجا جانان

زیر دست جفای تو زن و مرد
پایمال غم تو پیر و جوان

دست بر دل ز بیوفائی یار
داغ بر تن ز محنت هجران

بی‌وفائی، چه میکنی وعده
سست عهدی، چه میکنی پیمان

جور این درد میکشم ناچار
تا که دردم رضی کند درمان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.