هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند هجران، مرگ، زندگی، عشق و درد می‌پردازد. شاعر از رنج‌های زندگی و ناامیدی از آن سخن می‌گوید و مرگ را گاهی رهایی از این رنج‌ها می‌داند. همچنین، به تأثیر عشق و درد در زندگی اشاره می‌کند و تضاد بین زندگی و مرگ را بررسی می‌نماید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی درباره زندگی و مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی از زندگی نیاز به درک و بلوغ فکری بیشتری دارد.

غزل شمارهٔ ۸۹

هجران اگر نکردی آهنگ زندگانی
بیچاره جان چه کردی با ننگ زندگانی

داراست هر که جان برد از چنگ مرگ بیرون
ما جان به مرگ بردیم از چنگ زندگانی

بی‌عشق کس ممیراد، بی درد کس مماناد
کان عار مرگ باشد وین ننگ زندگانی

میبرد زندگانی گر جان ز چنگ مردن
کس جان بدر نمیبرد از چنگ زندگانی

ای آنکه سنگ کوبی بر سینه از غم مرگ
گویا سرت نخورد است بر سنگ زندگانی

ای آنکه زندگی را بر مرگ می‌گزینی
یا رَب مبارک بادت او‌رنگ زندگانی

پیوسته زندگانی در جنگ بود با ما
با مرگ صلح کردیم از ننگ زندگانی

دوری او رضی را نزدیک گشته گویا
کاثار مرگ پیداست از رنگ زندگانی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.