هوش مصنوعی: شاعر در این متن احساس بی‌کسی و بی‌پناهی را بیان می‌کند و خود را به عناصر طبیعت (خاک، آب، باد، آتش) تشبیه می‌کند که هیچ‌کس به آن‌ها توجهی ندارد یا جایی برای استقرار ندارند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در این متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، این شعر احساسات غم‌انگیز و تنهایی را بیان می‌کند که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

رباعی شماره ۴۰

خاکم که به هیچ کس گذارم نبود
آبم که به هیچ کس مدارم نبود

بادم که به هیچ جا قرارم نبود
نارم که ز سوختن کنارم نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شماره ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شماره ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.