هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عشق و اشتیاق خود به اشرف سخن می‌گوید و بهشت را در مقایسه با صفای اشرف ناچیز می‌شمرد. او بیان می‌کند که حتی بهشت نیز در برابر زیبایی اشرف سرافکنده می‌شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
رباعی شماره ۶۰
میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف
گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف
گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شماره ۵۹
گوهر بعدی:رباعی شماره ۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
