هوش مصنوعی: شاعر از فرد می‌پرسد تا کی از دنیای پر از رنج و آسیب می‌ترسی و تا چند از جان فقیر و نیازمند خود نگرانی؟ او اشاره می‌کند که تنها چیزی که از تو می‌توان گرفت همین جسم است، پس چرا این‌همه نگران هستی و در گنداب دنیا غرق شده‌ای؟
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «مزبله» (گنداب) ممکن است برای کودکان نامفهوم یا ناخوشایند باشد.

رباعی شماره ۱۰۰

تا کی ز جهان پرگزند اندیشی
تا چند ز جان مستمند اندیشی

این کز تو توان ستد همین کالبد است
در مزبله گو مباش چند اندیشی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شماره ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.