هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند دشواری‌های زندگی، رهایی از تعلقات دنیوی، عشق و رنج‌های آن، حسد و کبر، و اهمیت پاک‌دلی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که تنها با توکل بر خدا می‌توان بر مشکلات غلبه کرد و تأکید می‌کند که شهرت و دنیا فریبنده است. همچنین، از عشق مجنون و لیلی و تأثیرات آن سخن می‌گوید و به رنج‌های ناشی از حسد و تکبر اشاره می‌کند. در نهایت، بر ضرورت پاک‌سازی دل از آلودگی‌ها تأکید می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی مضامین مانند حسد، کبر، و عشقِ همراه با رنج ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۱۴۷۵

اتفاق است آنکه هردشوار را آسان نمود
ورنه از تدبیر یک ناخن ‌گره نتوان‌ گشود

گر به شهرت مایلی با بی‌نشانی ساز کن
دهر نتواند نمودن آنچه عنقا وانمود

آرزو از نفی ما اثبا یار ایجاد کرد
هرچه ازآثار مجنون‌ کاست بر لیلی فزود

صافی دل تهمت‌آلودکلف شد از حسد
رنگ آب از سیلی امواج می‌گردد کبود

حیف طبعی‌کز وبال‌کبر وکین آگاه نیست
خاک ریزید از مزاری چند در چشم حسود

راحت این بزم برترک طمع موقوف بود
دستها بر هم نهادیم از طلب‌، مژگان غنود

حسن یکتا بیدل از تمثال دارد انفعال
جای زنگارت همین آیینه می‌باید زدود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.