هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از صبا (باد بهاری) می‌خواهد که بر شاخه‌های خشک و سیاه نوزد، زیرا آنها دیگر زندگی ندارند. شاعر به زیبایی‌های طبیعت مانند آب روان و سبزه‌ها اشاره می‌کند و از صبا می‌خواهد که به جای شاخه‌های خشک، بر زندگی و رنگ بخشیدن به مردان و زنان تمرکز کند. شاعر همچنین از جود و بخشندگی صبا سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که به او نیز توجه کند. در نهایت، شاعر به مفهوم زندگی و معنا اشاره می‌کند و از صبر و تحمل سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۸۰۱
آن شاخْ خُشک است و سِیَه هان ای صَبا بر وِیْ مَزَن
ای زندگیِّ باغ‌‌ها وِیْ رنگ بَخشِ مَرد و زن
هان ای صَبایِ خوبْ خَد اَنْدَر رِکابَت می‌رَوَد
آبِ رَوان و سَبزه‌‌ها وَزْ هر طَرَف وَجْهُ الْحَسَن
دریادلیّ و روشنی بر خُشک و بر تَر می‌زَنی
او سَخت خُشک است و سِیَه بر وِیْ مَزَن از بَهرِ من
من خیره روتَر آمدم بر جودِ تو راهی زَدَم
این کِی تواند گفت گُلْ با لاله یا سَرو و سَمَن؟
ای باغْ ساز و دست نی چون عقلْ فوق و پَست نی
هستی چو نَحْلِ خانه کُن یا جانِ مِعْمارِ بَدَن
خواهی که مَعنی کَش شَوَم رو صبر کُن تا خَوش شَوَم
رَنْجورْ بَسته فَم بُوَد خاصه دَرین باریکْ فَن
ای زندگیِّ باغ‌‌ها وِیْ رنگ بَخشِ مَرد و زن
هان ای صَبایِ خوبْ خَد اَنْدَر رِکابَت می‌رَوَد
آبِ رَوان و سَبزه‌‌ها وَزْ هر طَرَف وَجْهُ الْحَسَن
دریادلیّ و روشنی بر خُشک و بر تَر می‌زَنی
او سَخت خُشک است و سِیَه بر وِیْ مَزَن از بَهرِ من
من خیره روتَر آمدم بر جودِ تو راهی زَدَم
این کِی تواند گفت گُلْ با لاله یا سَرو و سَمَن؟
ای باغْ ساز و دست نی چون عقلْ فوق و پَست نی
هستی چو نَحْلِ خانه کُن یا جانِ مِعْمارِ بَدَن
خواهی که مَعنی کَش شَوَم رو صبر کُن تا خَوش شَوَم
رَنْجورْ بَسته فَم بُوَد خاصه دَرین باریکْ فَن
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۰۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
