هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عرفان، تسلیم در برابر خداوند، تواضع، و ارزش‌های اخلاقی می‌پردازد. شاعر از سجده به عنوان نمادی از بندگی و عبودیت یاد می‌کند و بر اهمیت پاکی دل و تواضع تأکید دارد. همچنین، مفاهیمی مانند قضا و قدر، سرنوشت، و تلاش برای رسیدن به کمال معنوی در این شعر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۵۶۴

ز سجده بیخبری تا کی انفعال جبین
عرق شو و نفسی‌ گریه‌ کن‌ به‌حال جبین

ز دور گردی تحقیق معبد تسلیم
چه سجده‌هاکه نگردید پایمال جبین

تواضع آینه‌دار کمال مرد بس است
چو ماه از خم ابروکنید بال جبین

ز سجده محرم قرب بساط ناز شو
به‌خاک ختم عروج است اتصال جبین

تر است از عرق شرم تشنه‌کامی حرص
ولی تو غافلی از چشمهٔ زلال جبین

ثبات چهره‌ گشای بنای تسلیم است
قضا نخواست ز همواری اختلال جبین

کفیل زینت هرکس ظهور طینت اوست
بس است رنگی اگر داغ یافت خال جبین

عروج منسب اقبال بی‌تلاش خوش است
چو مه به چین مشکن دامن‌ کمال جبین

کسی به‌ مشق ‌خط‌ سرنوشت ‌را نرسید
هزار صفحه سیه‌ کرد احتمال جبین

چو سایه داغ حضیض است طالعم بیدل
چو گل‌ کند کف پا من‌ کنم خیال جبین
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.