هوش مصنوعی: این شعر از زبان شاعری است که مخاطب را به شنیدن داستان‌های عاشقانهٔ قدیمی مانند خسرو و شیرین، وامق و عذرا، و لیلی و مجنون دعوت می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که این داستان‌ها تازه و بکر هستند و نیاز به توجه و پذیرش از سوی شنونده دارند. او همچنین به اهمیت نگاه و تأمل در این داستان‌ها اشاره می‌کند و از خدا می‌خواهد که این اثر را گرامی بدارد و به آن اعتبار بخشد.
رده سنی: 15+ این شعر به داستان‌های عاشقانهٔ کهن اشاره دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، مفاهیم عمیق‌تر مانند تأمل و نگاه معنوی به داستان‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

بخش ۹ - خطاب هلالی با مدعی

ای که با من سر سخن داری
گفتگوی نو و کهن داری

ساعتی گوش هوش با من دار
مستمع باش گوش با من دار

گوش کن این فسانهٔ دیرین
چه بری نام خسرو و شیرین؟

بشنو از من حکایت غرا
چه دهی شرح وامق و عذرا؟

یاد گیر این حکایت موزون
چه بری نام لیلی و مجنون؟

بکر خلوت‌سرای فکرست این
فکر تهمت مکن که بکرست این

آمده در مقام جلوه‌گری
تا به عین رضا درو نگری

جز قبول نظر نمی‌خواهد
التفات دگر نمی‌خواهد

هرچه هست از سعادت نظرست
نظر اکسیر کیمیا اثرست

یا رب این تحفه را گرامی کن
یکی از نام‌های نامی کن

تا ز صاحب‌دلی نظر یابد
شرف التفات در یابد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸ - سبب تصنیف کتاب
گوهر بعدی:بخش ۱۰ - آغاز قصهٔ شاه و درویش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.