هوش مصنوعی:
این متن درباره بوتیمار، مرغی است که از عشق به آب غمگین است و در کنار آب می‌نشیند و می‌گوید اگر کمی آب بنوشد، کم می‌شود. متن به خُلق بد و حرص انسان برای جمع‌آوری مال و ثروت اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این حرص باعث می‌شود انسان از دیگران دوری کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره و زبان شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹۶
شنیدستم که بوتیمار مرغیست
که هست از عشق آبش در درون غم
نشیند در کنار آب و گوید
که گر نوشم شود آب اندکی کم
بخل بدکنش را در زمانه
توگویی این صفت باشد مسلم
ز فرط حرص مال خویشتن را
همی بر خویشتن دارد محرم
به هرحال از برای غیر جاوید
ز هر سو سیم و زر آرد فراهم
که هست از عشق آبش در درون غم
نشیند در کنار آب و گوید
که گر نوشم شود آب اندکی کم
بخل بدکنش را در زمانه
توگویی این صفت باشد مسلم
ز فرط حرص مال خویشتن را
همی بر خویشتن دارد محرم
به هرحال از برای غیر جاوید
ز هر سو سیم و زر آرد فراهم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
