هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از نعمت الله ولی، با استفاده از استعاره‌های آب، شراب، و حباب، به جستجوی معنویت و درک حضور الهی می‌پردازد. شاعر با زبان نمادین از عشق الهی، رهایی از حجاب‌های مادی، و درک حقیقت وجود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات مانند 'شراب' نیاز به تفسیر دارند که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

غزل شمارهٔ ۹۴

ای آب حباب آب دریاب
سرچشمهٔ این سراب دریاب

جامی و شراب و جسم و جانی
این جام پر از شراب دریاب

ساقی قدحی به دست ما ده
خیری بکن و ثواب دریاب

دلسوخته ایم ز آتش عشق
جانا جگر کباب دریاب

جامی ز حباب پر کن از آب
آبی بخور و حباب دریاب

مائیم حجاب ما در این بحر
آبست حجاب آب دریاب

دریاب حضور نعمت الله
این نعمت بی حساب دریاب
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.