۲۶۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۵۵

دل ما با زبان یکی است یکیست
این چنین آن چنان یکی است یکیست

از دوئی بگذر و یکی می گو
حاصل دو جهان یکی است یکیست

آن یکی در کنار گیر خوشی
با همه در میان یکی است یکیست

عشق و معشوق و عاشق ای درویش
در دل عاشقان یکی است یکیست

جان و دل را به این و آن دادیم
غرض از این و آن یکیست یکیست

دلبران در جهان فراوانند
سید دلبران یکیست یکیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.