۲۵۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۶۰۷

هر که او نیک می کند یابد
نیک و بد هرچه می کند یابد

بد مکن ای عزیز نیک اندیش
که بد و نیک می کنی با خود

عمر ضایع دریغ حاصل او
خواه یکساله گیر و خواهی صد

قیمت تو به قدر همت تو است
خواجه ارزد هر آنچه می ورزد

گر روی راه نعمت الله رو
تا ز درگاه او نگردی رد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.