ساقیا جام خوشگوار بیار
آبروئی به روی ما باز آر

عاشقان مست و عاقلان مخمور
رند میخانه زاهد بازار

دل ما خلوتی است خوش حالی
لیس فی الدار غیره دیار

بحر و موج و حباب و جو آبند
چار نام و یکی بود ناچار

یک شرابست و جام رنگارنگ
یک وجود و کمال او بسیار

نوش کن جام و می به شادی ما
تا که گردی ز عمر برخوردار

نه شرابی که این و آن گویند
آن چنان می که باشدش خمار

جور او راحت دل و جان است
حاش لله کجا بود آزار

هر که انکار نعمت الله کرد
به خدا نیستش مگر اقرار