در محیطی فکنده ام زورق
که دو عالم در اوست مستغرق

نتوان زورق از محیط شناخت
یا وجود محیط از زورق

نور خوشید در سپهر یکی است
شد مرتب میان صبح و شفق

هو هو لا اله الا هو
نیک دریاب سر این مغلق

خود پرستی و ما و من گوئی
راه گم کرده ای ایا احمق

دیدهٔ ما ندید غیری را
تا گشودیم دیده را بر حق

نعمت الله جام می بخشد
تا بنوشید راوق مطلق