هوش مصنوعی: این متن به توصیف یک شیخ صوفی بزرگ و عارف می‌پردازد که به عنوان قطب زمان و یگانهٔ عالم معرفی شده است. او دارای صفات الهی و توانایی‌های معجزه‌آسا مانند زنده کردن مردگان با نفس خود بوده است. همچنین، او به عنوان سلطان اولیای زمان و همراه روح‌القدس توصیف شده و سینه‌اش مخزن اسرار و دلش گنجینهٔ حق بوده است. نعمت‌الله و شیخ عبدالله به عنوان مریدان او ذکر شده‌اند.
رده سنی: 18+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به دانش و تجربهٔ کافی در زمینه‌های ادبیات عرفانی و فلسفهٔ اسلامی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی و تشبیهات پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۲۴

شیخ ما بود در حرم محرم
قطب وقت و یگانهٔ عالم

از دمش زنده می شدی مرده
نفسش همچو عیسی مریم

به صفات قدیم حق موصوف
هفت دریا به نزد او شبنم

شرح اسما به ذوق خوش خوانده
عارف اسم اعظم آن اعظم

بود سلطان اولیای زمان
بود روح القدس ورا همدم

سینه اش بود مخزن اسرار
در دلش بود گنج حق مدغم

نعمت الله مرید حضرت اوست
شیخ عبدالله است او فافهم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.