هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق به عنوان پادشاه دل‌ها یاد می‌کند و حالات مستانه و شیفتگی را به تصویر می‌کشد. شاعر از عشق و باده‌گساری به عنوان نمادهایی از رهایی و حقیقت یاد می‌کند و خدمت به معشوق را بالاترین مقام می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به باده‌گساری و مستی نیاز به درک بالاتری از مفاهیم نمادین دارد.

غزل شمارهٔ ۱۵۱۹

بر تخت دلم نشسته شاهی
شاهی و چگونه شاه ماهی

قدسی ملکی ملک صفاتی
عالی قدری جهان پناهی

بر دست گرفته جام باده
مستانه نهاده کج کلاهی

جان بنده و عقل خادم از
دل تختی و عشق پادشاهی

ما راه روان کوی عشقیم
به زین نرود کسی به راهی

گوئی که ز باده توبه کردی
هرگز نکنم چنین گناهی

درخدمت سید خرابات
جاهی دارم چگونه جاهی
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.