هوش مصنوعی: متن بالا به زیبایی‌های عشق و عرفان می‌پردازد و از توصیف معشوق، عشق الهی، و تأثیرات روحانی آن بر زندگی سخن می‌گوید. شاعر از عشق به عنوان نیرویی الهام‌بخش و زداینده‌ی ناخالصی‌ها یاد می‌کند و به خواننده توصیه می‌کند که به حق و حقیقت بپیوندد. همچنین، از شخصیتی روحانی و دانا به عنوان الگو یاد می‌شود که می‌تواند راهنمای معنوی باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی خواندن متون ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۱۲۶

اَطْیَبُ الْاَعْمارِ عُمْرٌ فی طَریقِ الْعاشِقین
غَمْزُ عَیْنٍ مِن مِلاحٍ فی وِصالٍ مُسْتَبین

رَؤْیَةُ الْمَعْشوقِ یومًا فی مَقامٍ مُوحِشٍ
زادَ طیبًا مِنْ جِنانٍ فی قیانٍ حُورِ عین

عَفِّروا مِنْ تُربِ بابٍ بُغْیَةً وَجْهی مَدًا
فَهْیَ زادَتْ لُطْفَها عِنْدی مِنَ الْماءِ الْمَعین

غارَ جِسْمی اَنْ یَراهُ عاذِلٌ اَوْ عاذِرٌ
اِنَّهُ یَحْکی صِفاتًا مِنْ صِفاتِ شَمْسِ دین

حَبَّذا سُکْرٌ حَیاتی مُزیلٌ لِلْحَیا
اِشْرَبُوا اَصْحابَنا تَسْتَمْسِکُوا الْحَقَّ الْمُبین

سَیِّدًا مَوْلاً کَریمًا عالِمًا مُسْتَیْقِظًا
اِسْتَرَقَّ الْعَبْدَ ذاکَ الطّاهِرُ الرّوحُ الاَمین

حَبَّذا ظِلًّا ظَلیلاَ مِنْ نَخیلٍ باسِقٍ
آمِنٍ مِن کُلِّ خَوْفٍ اَوْبَلاءٍ اَوْمَکین

تَمْرُهُ یُصْفی عُقُولًا کُدِّرَتْ اَنْوارُها
فَاعْجِبُوا مِنْ مُسْکِرٍ مُسْتَکْثِرِ الرَّأی الرَّزین
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.